Felietony

Przerwa w ligowych rozgrywkach jest kolejnym eksperymentem na naszym żużlowym organizmie. Oceny są pewnie różne, bo jedni narzekają na brak startów, a inni w tym czasie robią sobie wakacje i chwalą ładowanie akumulatorów na drugą część sezonu. Zdania zapewne byłyby nieco inne, gdyby pogoda pokrzyżowała wcześniejsze plany, ale "jak na złość" w tym roku aura wyjątkowo pozwalała jeździć i pierwsze przełożone mecze mieliśmy dopiero w dziesiątej kolejce. A ponieważ u nas regulamin dostosowuje się do faktów dokonanych, można się spodziewać, że już w przyszłym sezonie takowej przerwy nie będzie... więc zgodnie z prawem Murphy'ego kolejne ligowe spotkania będą torpedowane przez deszcze.

W lipcu nie mieliśmy w Zielonej Górze żadnej imprezy, nie licząc treningu z udziałem Grzegorza Walaska, Rafała Okoniewskiego, Tomasza Jędrzejaka i Zbigniewa Sucheckiego, podczas którego zawodnicy ścigali się na trzy okrążenia, bez kolorów kasków. Za to na sierpień zaplanowano solidną dawkę speedwaya: dwa mecze ekstraligowe, finał IMP, Puchar MACEC, Ligę Juniorów, a na zakończeniu pierwsze zawody w ramach żużlowej ligi mistrzów. Dla każdego coś miłego.

Ciszę na ligowych torach miały nam zrekompensować: finał SEC, cztery turnieje w ramach Drużynowego Pucharu Świata oraz kilka imprez indywidualnych. Jeśli chodzi o Ekstraligę, to teoretycznie pozostały już tylko dwie niewiadome, czyli obsada czwartego i ósmego miejsca. Dzięki pokonaniu Unibaksu Stal Gorzów właściwie zapewniła sobie miejsce w play-offach, gdzie na 99 procent spotka się z rywalem zza między. Te pojedynki to coś więcej niż tylko mecze o wysoką stawkę i chyba wszyscy doskonale zdają sobie z tego sprawę. Walory stricte sportowe to jedno, ale równie ważne (może nawet ważniejsze) jest odpowiednie zgranie i zmotywowanie zawodników. O ile zielonogórzanie, poza pierwszym meczem z tarnowskimi "Jaskółkami" nie mieli z tym problemów, to zaległe spotkanie we Wrocławiu pokazało, że sierpień trzeba dobrze wykorzystać, bo nie wszystko gra tak jak powinno, a lipiec z wiadomych względów uniemożliwił weryfikację aktualnej formy poszczególnych żużlowców. Wiadomo, że przegrane są wkalkulowane w sport, a przy obecnym układzie tabeli sama utrata punktów przez Falubaz nie jest najważniejsza, bo prawdopodobnie nie będzie miała większego znaczenia (pod warunkiem, że Unibax nie wygra w Tarnowie, co przy ewentualnej przegranej z "Bykami" stawiałoby wciąż pod znakiem zapytanie obecność zielonogórzan w czołowej czwórce). Zastanawiające jednak jest to, że przez cały wrocławski mecz nikt z gości, startując spod bandy, nie potrafił znaleźć sposobu na zdobycie choćby jednego oczka na rywalach, a tylko Piotr Protasiewicz zapunktował jadąc z pola B. Nie wiem co podpowiedział Marek Cieślak gospodarzom, ale jego dobre rady poskutkowały i zielonogórzanie byli w tym dniu właściwie bezradni. Pamiętać należy, że przed aktualnymi Mistrzami Polski są jeszcze wyjazdowe występy w Toruniu i Tarnowie, gdzie lekko nie będzie i trzeba się tam liczyć z kolejnymi porażkami. Jeśli do tego doszłaby w niedzielę ewentualna strata punktów z Unią Leszno, to nastroje przed decydującą fazą rozgrywek byłyby, delikatnie rzecz ujmując, niespecjalne. Dlatego właśnie najbliższa potyczka jest ważniejsza, niż mogłoby się wydawać.

Wizyta menadżera reprezentacji Polski we Wrocławiu musiała mieć związek z koniecznością ogłoszenia składu na finał DPŚ, wszak w meczu jechało aż czterech potencjalnych kandydatów, chociaż Maciej Janowski chyba nie był tak na serio brany pod uwagę. Z zielonogórzan na poziomie reprezentacyjnym pojechał tylko Piotr Protasiewicz i potwierdził, że miejsce w kadrze po prostu mu się należy. Jarosław Hampel jest wciąż liderem klasyfikacji najskuteczniejszych żużlowców Ekstraligi, ale akurat o tym występie będzie chciał szybko zapomnieć. Patryk Dudek natomiast, poza pierwszych udanym startem, nie pokonał już więcej rywali. Na wynik "Duzersa" miały na pewno wpływ pola startowe (został zmieniony, gdy programowo miał jechać z dobrego pola C), ale bieg XIV i zero z krawężnika mocno popsuło mu statystyki. Do tematu juniorów wrócę za chwilę, bo ich występ jest problemem większym niż tylko to jedno nieudane spotkanie. Ogólnie ocena ekipy gości pozytywna być nie może, a najlepszym podsumowaniem jest cytat z artykułu napisanego na gorąco: "trudno oprzeć się wrażeniu, że - poza Gdańskiem - tak słabej drużyny na Olimpijskim w tym roku jeszcze nie widziano” Cóż, mecze wygrywa się w parkingu i będę do znudzenia powtarzać tę myśl. Co za tym idzie, jeśli drużyna przegrywa bez stylu, to przyczyny należy szukać właśnie w parkingu, a nie na torze.

Na stronie internetowej Przeglądu Sportowego pojawiło się kilka artykułów dotyczących Jarosława Hampela, a dokładniej jego zniechęcenia ostatnimi wynikami oraz braku radości z jazdy. Jeśli chodzi o drugą kwestię, to niestety chyba mało który zawodnik czerpie obecnie prawdziwą radość z jazdy w naszej Ekstralidze i zapewne podobnie jest z cyklem Speedway Grand Prix. Nie ma się co oszukiwać, w Polsce zawodnicy startują dla pieniędzy, czasem zdarzają się jeszcze nieliczni wychowankowie, występujący także dla kibiców. W SGP startuje się dla prestiżu, dla tytułu, ale także dla łatwiejszego pozyskania lub zatrzymania dotychczasowych sponsorów - czyli wracamy do kwestii pieniędzy. Jeśli ktoś chce mieć radość z jazdy, musi przynajmniej co jakiś czas przestać myśleć o finansach, w czym mocno pomaga angielska Elite League. Wystarczy spojrzeć na klasyfikację mistrzostw świata. Nie wiem jak postrzegają to inni kibice, ale dla mnie mentalne podejście do ścigania Taia Woffindena, Darcy'ego Warda, Nielsa Kristiana Iversena czy Grega Hancocka nie jest przypadkiem. Wiem, Amerykanin obecnie nie jeździ na Wyspach, ale startował tam jeszcze w ubiegłym roku, a do Poole przyjechał także w marcu na turniej Havvy's Farewell. Zresztą, awans Martina Smolinskiego do światowej elity też nie byłby możliwy bez doświadczenia z Birmingham Brummies. Jego rezygnację z jazdy na Wyspach uważam zresztą za jeden z większych błędów Niemca, ale to oczywiście moje prywatne zdanie. Sport ma to do siebie, że oprócz kwestii ambicjonalnych i finansowych powinien także dawać radość tym, którzy go uprawiają. Szczególnie, gdy jest to tak niebezpieczna dyscyplina jak żużel.

Poza Polakami niemal wszyscy bohaterowie DPŚ na co dzień jeżdżą w Anglii. Pieniądze mniejsze, ale nawet po trzecim zerze nikt nie gwiżdże, a luzu i frajdy z jazdy jakby więcej

Na początku lipca oficjalnie przedstawiony został projekt "Szkoła Mistrzów Lotto", w którym uczestniczyć będzie zielonogórski klub. Jak można było przeczytać i usłyszeć w lokalnych lubuskich mediach (te ogólnopolskie jakoś niespecjalne zainteresowały się tematem), współpraca ta ma podobno dać wsparcie na poziomie sponsora strategicznego. Wydaje się, że dobry ruch zarządu klubu powinien dać pozytywnego kopa zawodnikom i umocnić dotychczasową atmosferę. Tymczasem wygląda na to, że poza uczestniczącym w projekcie jako "Mistrz" Piotrem Protasiewiczem nikt na chwilę obecną nie punktuje tak, jak można by tego oczekiwać. Pozostali seniorzy są mocno nierówni, nawet w ramach jednych zawodów, a na dodatek Patryk Dudek złapał kontuzję w Szwecji. Juniorzy? Zarówno Kamil Adamczewski, jak i Adam Strzelec jechać potrafią, ale z jakichś powodów nie są w stanie przełożyć swoich umiejętności na punkty w meczach ligowych. Problem z młodzieżowcami nie jest nowy, bo tak naprawdę z klubu, uznawanego niegdyś za kuźnię talentów, w ostatnim dziesięcioleciu wyszło raptem dwóch obecnych seniorów mających miejsce w drużynach ekstraligowych, przy czym pamiętać należy, że Patrykowi Dudkowi wydatnie pomagał ojciec. Przyczyn takiego stanu rzeczy jest kilka, ale najważniejsze jest zwyczajne zastąpienie szkolenia importowaniem "gotowych" młodzieżowców i skupienie się jedynie na wynikach drużyny w najważniejszych rozgrywkach. Przypomnę tylko, że w ubiegłym sezonie nie zorganizowano na SPAR Arenie ani jednego turnieju, w którym miejscowi juniorzy mogliby pościgać się z rówieśnikami.

Czy będzie lepiej? Raczej trudno o optymizm, skoro wizytówką drużyny w tej kategorii wiekowej jest... Klaudia Szmaj, która, choć nie wystartowała w tym roku w żadnych zawodach, jest właśnie projektowym "Uczniem". Jaka jest to motywacja dla wychowanków? Żadna. Podobno panna Klaudia oraz Arkadiusz Potoniec mają zaprezentować się zielonogórskiej publiczności 13 sierpnia w turnieju o puchar MACEC na tle rywali z krajów Europy Wschodniej. Nawet ci zaimportowani nie czynią spodziewanych postępów. Wszak Łukasz Sówka w końcu wylądował w Rzeszowie, gdzie szału specjalnego nie robi, a Kamil Adamczewski podczas ubiegłorocznej prezentacji powiedział, że starty w Zielonej Górze mają mu umożliwić pokazanie swoich umiejętności, by... znaleźć klub jako senior. Bo już wtedy wiedział, że na pozostanie tutaj nie ma szans. Nie można odmówić mu ambicji. Widać, że chłopak stara się walczyć, jednak presja (albo ta z zewnątrz, albo ta, którą wywiera sam na siebie) nie pozwala mu na luz, niezbędny do skutecznej jazdy. Były prezes nie widzi dla niego przyszłości, podobnie jak dla będącego od bodaj dwóch sezonów na wylocie z klubu Adama Strzelca. W jego przypadku chyba tylko brak jakichkolwiek zastępców sprawia, że pojawia się nadal w składzie. Błąd popełniono wcześniej, gdy "Joker" wraz z Kacprem Rogowskim stanowili całkiem interesujący duet juniorski. Trudno teraz czegokolwiek wymagać, jeśli jakąkolwiek motywację do rozwoju, z wyżej wymienionych powodów, zabito w nich w wieku 17 czy 18 lat.

I cóż dalej? Pewnie znowu zatrudni się jakiegoś młodzieżowca z zewnątrz (wyboru za dużego nie ma, a punkty tej formacji są potrzebne). I warto też chyba, żeby młodzi chłopcy z innych ośrodków uważniej przyjrzeli się "postępom" tutejszych juniorów, zanim przyjmą ewentualną ofertę Falubazu.