Artykuły

Patrząc na to, co dzieje się w naszym żużlu, można się czasem zastanawiać na jakiej zasadzie przyznawane są, bądź nieprzyznawane, licencje poszczególnym klubom. Ta druga ewentualność właściwie nie wchodzi w rachubę, bo trzeba naprawdę mocno się postarać i wykazać dużą inicjatywą, żeby pozwolenia na start nie dostać. Na razie "udało się" to jedynie klubowi z Poznania, bo z powodu braku porozumienia z właścicielem stadionu (w kwestiach finansowych, rzecz jasna) "Skorpiony" nie dysponują dziś własnym torem. Jeśli dobrze przypomnimy sobie sytuację z grudnia 2011 i stycznia 2012 r., to okaże się, że gdyby komisja przyznająca licencje na poważnie podeszła do swojej pracy i zamiast prolongować kolejne terminy uregulowania zobowiązań po prostu zakończyła współpracę z niektórymi ośrodkami, to dziś mielibyśmy w Polsce co najwyżej dwie ligi.

Wszak problemy były w Tarnowie (choć akurat w tym przypadku był to efekt złej woli poprzednich działaczy, bo ten klub raczej trudno podejrzewać o brak pieniędzy), Częstochowie (zaległości finansowe), Zielonej Górze (brak zgody na użytkowanie stadionu), Gnieźnie (zaległości finansowe), Ostrowie (zaległości finansowe), Pile (zaległości finansowe), Krakowie (zaległości finansowe) czy Rybniku (zaległości finansowe). W tym ostatnim przypadku udało się ominąć prawo i zamiast spłacać zadłużenie, wykopano sprawdzony już w warunkach bojowych tunel ucieczki, powołując do udziału w rozgrywkach formalnie nowy klub. O Wrocławiu nie wspominamy, bo tam brak licencji w pierwszym terminie lub licencja warunkowa dziwią kibiców w takim samym stopniu jak śnieg w styczniu.

Ale wróćmy na drugoligowy grunt. Przypomnijmy sobie kłopoty w Pile - awans do pierwszej ligi był tam takim priorytetem, że zabrakło pieniędzy na uregulowanie zobowiązań, zarówno tych oficjalnych, jak i mniej oficjalnych (takie odniosłem wrażenie czytając wywiad z seniorem rodu Pawlickich). Ponieważ dziury w budżecie uniemożliwiły start w I lidze, więc uproszono o możliwość udziału w rozgrywkach drugoligowych, chociaż zgodnie z regulaminem takiej zgody być nie powinno. Okazało się, że zgoda jest, ale pod warunkiem zaakceptowania takiego rozwiązania przez wszystkie kluby drugoligowe. Kto najdłużej zwlekał ze zgodą? KSM Krosno, czyli drużyna, która niedawno została zawieszona przez GKSŻ, a chwilę potem, z medialnym przytupem, wycofała się z udziału w rozgrywkach.

I tak naprawdę, to dopiero tutaj zaczynają się jaja. KSM dostał licencję na starty w II lidze, choć prowadzone było wobec klubu postępowanie w związku z oszustwem, jakiego działacze z Krosna dopuścili się w ubiegłym roku. Przypomnijmy: Kenneth Hansen nie otrzymał pieniędzy za jeden mecz, więc pamiętając wcześniejsze problemy, postawił ultimatum - albo otrzyma pieniądze, albo nie pojedzie. Wypłaty oczywiście nie było, ale przecież - jak śpiewa zespół Raz.Dwa.Trzy - "Jestem Polakiem, mam na to papier i cały system zachowań". Hołdując temu sprytni krośnieńscy działacze zgłosili... zastępstwo zawodnika, wspierając się lewym zwolnieniem lekarskim. Dlaczego podjęcie właściwej decyzji w tej sprawie zajęło żużlowej centrali kilka miesięcy, skoro Duńczyk już kilka dni po meczu powiedział w wywiadzie jak się sprawy mają - to już pozostanie tajemnicą tych panów. Ważniejsze jest jednak coś innego. Kara za przestępstwo, a takim jest przecież oszustwo, wyniosła... 10 tys. (słownie: dziesięć tysięcy) złotych polskich. Śmieszna kwota, ale klub z Krosna nie był w stanie takich pieniędzy uzbierać i w związku z tym został zawieszony.

 Nasuwa się proste pytanie: jeżeli już w maju nad Wisłokiem nie było ani grosza, to jakim cudem "Wilki" dostały w ogóle licencję na starty? Krośnieńscy działacze szybko sobie wyliczyli, ile mogą "zaoszczędzić" i jeszcze szybciej wycofali zespół z rozgrywek, jednocześnie umożliwiając wszystkim swoim zawodnikom zmianę pracodawcy. Nie muszą im już płacić, a więc nie mają kosztów generujących największe długi. Znając życie, po sezonie wystąpią o licencję i pewnie ją dostaną. Najwyżej zmieni się nazwę i zarejestruje jako zupełnie nowy klub. Inni przetarli szlak. A zdegradować ich nie można, bo nie można spaść z drugiej ligi. Proste.

Pozostaje tylko jedno pytanie: jak musiało być krucho, skoro kwota 10 tysięcy złotych, jak twierdzą działacze, zabiła tę drużynę? Przecież nawet dla drugoligowego klubu jest to suma śmieszna. A zaraz za nim pojawia się kolejna, dla zwykłego kibica być może najsmutniejsza z tych wszystkich, kwestia: po co na siłę startować w rozgrywkach, skoro nie ma wychowanków, skład jest co roku montowany z "tego co się da", a pieniędzy mogłoby nie wystarczyć nawet na drużynę amatorską?

Czy pod każdą licencję w polskim żużlu podpięte są realne pieniądze? Co roku okazuje się, że tylko teoretycznie

W Polsce przepisy są tak dziwne , że nawet sami działacze nie potrafią ich stosować w praktyce. Zorganizowano nie tak dawno szkoleniowe sympozjum o tym, jak należy rozumieć przepisy dotyczące zgody lekarza na starty żużlowców w zawodach i kto może ją wydać. A kiedy sędzia zastosował to w praktyce, trybunał PZM... cofnął decyzję i po trzech miesiącach (sic!) okazało się, że walkower w Rawiczu, choć był orzeczony zgodnie z obowiązującym regulaminem, to jednak jest błędny. Jakaś kompletna paranoja. Sprawa znów dotyczy Victorii Piła i po raz kolejny decyzja jest po myśli tamtejszych działaczy. Żeby było śmieszniej, Kolejarz Rawicz musi teraz oddać 50 tys. zł pilanom za tenże walkower, chociaż to gospodarze ponieśli koszty związane z organizacją meczu. Meczu, który został odwołany zgodnie z obowiązującym regulaminem. Czy ktoś to rozumie?

I na koniec jeszcze jedna konstatacja. Brak pieczątki odpowiedniego lekarza kosztuje pięć razy więcej od jawnego oszustwa polegającego na przedstawieniu lewego zwolnienia lekarskiego. A co będzie jeśli "Niedźwiadki" nie mają już takiej sumy w kasie?

P.S. W kilka godzin po napisaniu tego artykułu zarząd klubu RKS Kolejarz RAWAG Rawicz poinformował, że w ramach protestu przeciwko decyzji żużlowej centrali nie poda awizowanego składu na powtórzony mecz z Victorią Piła, a w najbliższych dniach podejmie decyzję o ewentualnym wycofaniu drużyny z II-ligowych rozgrywek.