KALENDARIUM

POWIEDZIELI

Na pewno nie zamierzam być prezesem GKM, bo znakomicie z tej roli wywiązuje się Marcin Murawski. Na razie zwyczajnie odpoczywam.

 

Zbigniew Fiałkowski dla "Przeglądu Sportowego"

LR8A1724Niedawno zakończony sezon był wymagający, ale i bardzo ciekawy na wielu płaszczyznach. Zanim na dobre skupimy się na nowym roku i realizacji licznych noworocznych postanowień, warto jeszcze na moment cofnąć się do roku 2021. A w nim, na trzech poziomach rozgrywkowych, było wiele rozczarowań, ale także pozytywnych zaskoczeń. Postanowiłem więc wybrać kilka najważniejszych. Dziś część I, czyli największe klubowe rozczarowania 2021.


Kolejarz Opole – jedno z większych rozczarowań żużlowego 2021 r. Klub od niemal dwóch dekad znajduje się na najniższym poziomie rozgrywkowym i ciągle nie może awansować. W zeszłym roku było podobnie. Władze Kolejarza oraz sami zawodnicy podkreślali przed sezonem, że ten rok będzie przełomowy. Plany były ambitne, a inny wynik niż awans nie wchodził w rachubę. Niestety, znów nic  nie wyszło z tych szumnych zapowiedzi. Aż chciałoby się powiedzieć – jak zwykle. Opolska drużyna co najmniej od kilku lat na poważnie „walczy” o awans do wyższej ligi, ale wciąż jej się to nie udaje. Ten rok był szczególnie rozczarowujący, ponieważ zbudowano dobry skład, który powinien wygrać tę ligę w cuglach, a przegrał z debiutantem, drużyną z Niemiec. Co więcej, przez długi czas wydawało się, że awans będzie formalnością, ponieważ zawodnicy prezentowali się naprawdę wyśmienicie i jak przystało na kolejarzy, gnali przez fazę zasadniczą niczym Pendolino z Opola do Warszawy. Tymczasem w finale lepsza okazała się drużyna z Landshut, a opolski klub sprawę awansu musiał odłożyć ponownie na następny rok. Nie pomógł nawet ekstraligowy „zaciąg” w postaci gości z Falubazu i Włókniarza. Jakby tego było mało, w złym stylu odszedł z klubu menadżer Piotr Mikołajczak. Niemoc klubu staje się już powoli obiektem kpin wśród kibiców innych drużyn, a szkoda, bo w Opolu panuje dobry klimat dla żużla i miejscowi sympatycy zasłużyli na występy w eWinner 1. Lidze.


Unia Tarnów
– popularne Jaskółki w zeszłym roku zawiodły na całej linii. Kazus małopolskiej drużyny jest świetnym przykładem tego, że wszelkie przedsezonowe analizy nie mają najmniejszego sensu, a stara jak świat żużlowa maksyma „wszystko zweryfikuje tor” niebywale mocno znalazła swoje odzwierciedlenie w rzeczywistości. Niemal wszyscy branżowi dziennikarze byli pewni, że Unia to faworyt do awansu, podobnego zdania była zapewne większa część sympatyków speedwaya nad Wisłą. Teoretycznie skład był naprawdę dobry – takie nazwiska jak Tungate czy Iversen miały gwarantować jakość. Pozostali żużlowcy również byli przynajmniej solidni, nie wyłączając z tego grona nawet juniorów. Tymczasem gdy przyszła wiosna okazało się, że Unia nie będzie łowcą, a ofiarą, stając się łatwym dostarczycielem punktów. Im dalej w sezon tym było gorzej, a porażki były nieraz sromotne. Owszem, sprawy nie ułatwiły kontuzje, ale nawet w pełnym składzie Jaskółki nie potrafiły wygrywać. Jedyna zdobycz punktowa to zwycięstwo z bonusem w przedostatniej kolejce z Orłem Łódź. Kibice Unii będą chcieli jak najszybciej zapomnieć o 2021 r. Ostatnie występy w eWinner 1. Lidze to obraz niebywałej zapaści klubu: 13 porażek i zaledwie jedno zwycięstwo, tylko trzy duże punkty w tabeli i ujemny bilans -225 małych punktów. Niestety, spadek do najniższej klasy rozgrywkowej nie wydarzył się wyłącznie z powodu problemów natury sportowej. Źle działo się również wewnątrz klubu. Pierwszym poważnym ostrzeżeniem powinny być zawirowania kontraktowe i fakt, że już na początku sezonu Paweł Miesiąc musiał szukać sobie nowego klubu. Później nie było lepiej i zapewne postawa zawodników na torze była wprost emanacją tego co działo się w klubie.

DSC 3669

Na szczęście w drugiej połowie 2021 r. pojawiło się światełko nadziei dla tarnowskich kibiców. Powołano nowe władze klubowe, które porządkują sytuację w klubie. Nadchodzący sezon w 2. lidze zapewne będzie, jak zwykło się mówić „na przejechanie”, a nie na awans, tym niemniej w listopadzie zbudowano przyzwoity skład. I chociaż jedna Jaskółka wiosny nie czyni, to nowa Unia w nadchodzącym sezonie może nieraz napsuć krwi faworytom do awansu.


Falubaz Zielona Góra
– spadek lubuskiego klubu z PGE Ekstraligi należy uznać za rozczarowanie, choć wielu może twierdzić inaczej. Już w przedsezonowych założeniach zielonogórzanie byli skazywani na walkę o utrzymanie. Rzeczywiście, skład nie imponował, ale też nie był na tyle słaby, aby w kwietniu 2021 r. uznać ich relegację za pewnik. Jednakże zdobycie zaledwie 6 punktów w 14 meczach to poziom zdecydowanie niższy od oczekiwań kibiców, a nawet bezstronnych obserwatorów. Tę drużynę naprawdę było stać na więcej, a wobec występowania w Ekstralidze GKM-u Grudziądz brak utrzymania Falubazu to spore zaskoczenie i jedno z większych rozczarowań ostatnich lat. Pomorska drużyna obiektywnie rzecz biorąc, nie miała wielu poważnych argumentów, które pozwalałyby przynajmniej utrzymać się w spokojny sposób. GKM w większości meczów prezentował się źle, czasami nieraz fatalnie, a na tablicach wyników mieliśmy do czynienia z pogromami. Wyniki jednak nie mówią wszystkiego, bo styl w jakim niejednokrotnie przegrywali grudziądzanie, pozostawiał wiele do życzenia. Jedynie Nicki Pedersen był zawodnikiem, który prezentował dobry poziom sportowy, a to wiele mówi – 44-letni weteran, który musiał ratować drużynę przed blamażem (to również tłumaczy determinację władz klubowych, aby wystąpił w ostatnim meczu sezonu). Zeszłoroczne utrzymanie się pomorskiego klubu w żużlowej elicie, jak w soczewce pokazuje więc niebywałą niemoc zielonogórzan.

Mankamentów było wiele. W przekroju sezonu bardzo słabo spisywała się formacja U24, pomimo tego, że Mateusz Tonder miał moment wystrzału formy. Był to jednak moment bardzo krótki, obejmujący tylko 3 mecze. W Falubazie na pewno spodziewano się więcej po Mateju Żagarze. Słoweniec zanotował przecież rok wcześniej dobre występy w Motorze Lublin, toteż lubuski klub mógł mieć solidne podstawy do tego, aby oczekiwać dobrych występów również w kolejnym sezonie. Popularne „Koziołki” tak naprawdę nie chciały rozstawać się z Żagarem, ale w wyniku wprowadzenia przepisów o zawodniku U24, zabrakło dla niego miejsca i to był główny powód zmiany barw klubowych. Wspominał o tym sam prezes Jakub Kępa w jednym z wywiadów udzielonych przed starem sezonu 2021. Fatalnie prezentowali się juniorzy, którzy często nie potrafili nawiązać walki nawet z młodzieżowcami innych drużyn. Pojedyncze wyścigi w których pokazywali kawałek dobrego żużla, nie zmienią złego obrazu w przekroju całego sezonu. Klasyfikacja średnich biegopunktowych jest nieubłagana i pokazuje niemoc tej formacji na tle pozostałych klubów PGE Ekstraligi. Wobec takiego stanu rzeczy seniorzy nie mieli wystarczającego wsparcia, choć to ich nie tłumaczy. Wydaje się, że nawet Patryk Dudek, który osiągnął przecież średnią 2,077 mógł nieraz bardziej pomóc drużynie. Tak było m.in. w przegranym meczu z Unią Leszno 44:46 na domowym torze. W dwóch ostatnich biegach Dudek przywiózł łącznie tylko jeden punkt, a to miało znaczenie dla końcowego rezultatu. Dziś już wiemy, że wygrana w tamtym spotkaniu i dwa duże punkty do tabeli dałyby Falubazowi utrzymanie.

LR8A1914

 

Wolfe Wittstock – to był drugi sezon występów niemieckiej drużyny w polskich rozgrywkach. Nikt nie oczekiwał od nich spektakularnych wyników, ale to co zaprezentowali w niedawno zakończonym roku, wołało nieraz o pomstę do nieba. Drużyna zza Odry zdecydowanie odstawała od reszty ligowej stawki, nawet od słabego PSŻ Poznań. Niemieckie Wilki w słabym stylu przegrały wszystkie spotkania, powodując często ból głowy u księgowych drużyn przeciwnych, bo punktówki które trzeba było wypłacić zawodnikom były nierzadko bardzo wysokie. Najwyższe przegrane Wolfe? 69:21 z Kolejarzem Opole i 68:22 ze Stalą Rzeszów. Najczęściej drużyna z Wittstock przegrywała różnicą około 30 punktów. To mówi bardzo wiele o jej postawie w zeszłym sezonie. Było to o tyle zaskakujące, że w 2020 r. Niemcy zaprezentowali się o wiele korzystniej. Potrafili prowadzić na torze wyrównane boje, a ponadto udało im się odnieść 3 zwycięstwa. A przecież 2020 to był pierwszy pandemiczny sezon, dla wielu drużyn bardzo trudny, również pod względem finansowym. Niestety w klubie źle działo się nie tylko na kanwie sportowej, ponieważ Niemcy często mieli problemy z właściwym przygotowaniem toru do zawodów. Najbardziej kuriozalnym momentem był 10 lipca, kiedy postanowiono rozegrać dwa ligowe mecze jednego dnia, z czego pierwszy i tak został przerwany przy stanie 19:28 dla Stali Rzeszów, ponieważ stan nawierzchni stwarzał zagrożenie dla zawodników. Nic dziwnego, że GKSŻ nie przyznała licencji dla Wolfe na nadchodzący sezon 2022, zapewne ku uciesze i uldze pozostałych klubów z 2. LŻ.

Wittstock zyczenia2022Życzenia noworoczne niemieckich "Wilków". Klub zapowiadana "wiele atrakcji", ale brak ligi z pewnością nie jest epilogiem, jakiego sobie w Wittstock życzono...(Grafika: FB / MSCWoelfeWittstock)

Klubowe oczarowania 2021 - w odcinku kolejnym

Szymon Januchowski

Korzystanie z linków socialshare lub dodanie komentarza na stronie jednoznaczne z wyrażeniem zgody na przetwarzanie danych osobowych podanych podczas kontaktu email zgodnie z ustawą o ochronie danych osobowych. Podanie danych jest dobrowolne. Administratorem podanych przez Pana/Panią danych osobowych jest właściciel strony Jakub Horbaczewski . Pana/Pani dane będą przetwarzane w celach związanych z udzieleniem odpowiedzi, przedstawieniem oferty usług oraz w celach statystycznych zgodnie z polityką prywatności. Przysługuje Panu/Pani prawo dostępu do treści swoich danych oraz ich poprawiania.

KALENDARIUM

POWIEDZIELI

Na pewno nie zamierzam być prezesem GKM, bo znakomicie z tej roli wywiązuje się Marcin Murawski. Na razie zwyczajnie odpoczywam.

 

Zbigniew Fiałkowski dla "Przeglądu Sportowego"

NAJBLIŻSZE ZAWODY W TV

 PGE Ekstraliga 2023
1. Betard Sparta Wrocław  14 30 +124
2. Platinum Motor Lublin  14 28 +185
3. ebut.pl Stal Gorzów  14 20 +54
4. TAURON Włókniarz  14 18 +13
5. ForNature Solutions Apator  14 15 -42
6. FOGO Unia Leszno  14 11 -98
7. ZOOLeszcz GKM Grudziądz  14 10 -61
8. Cellfast Wilki Krosno  14  7 -175
 1. Liga Żużlowa 2023
1. ENEA Falubaz Zielona Góra
 14  35 +232
2. Abramczyk Polonia Bdg.
 14  21 +18
3. Arged Malesa Ostrów  14  21 +22
4. ROW Rybnik  14  18 -28
5. Trans MF Landshut Devils
 14  15 -56
6. Zdunek Wybrzeże Gdańsk
 14  12 -45
7. H.Skrzydlewska Orzeł Łódź  14  10 -93
8. InvestHouse Plus PSŻ  14  8 -50
2. Liga Żużlowa 2023
1. TEXOM Stal Rzeszów
 12  21 +137
2. Ultrapur Start Gniezno
 12
 20 +91
3. OK Bedmet Kolejarz Opole  12
 19 +43
4. Grupa Azoty Unia Tarnów  12
 14 +43
5. Optibet Lokomotiv
 12  14 -24
6. ENEA Polonia Piła  12  10 -111
7. Metalika Recycling Kolejarz  12
 5 -177

Klasyfikacja końcowa SGP 2022

1. Bartosz Zmarzlik
166
2. Leon Madsen
133
3.  Maciej Janowski
106
4. Fredrik Lindgren 103
5.  Robert Lambert 103
6. Daniel Bewley
102
7. Patryk Dudek 102
8. Tai Woffinden 93
9.  Martin Vaculík
91
10. Jason Doyle 83
11. Mikkel Michelsen 82
12. Jack Holder 67
13. Max Fricke 52
14. Anders Thomsen 51
15. Paweł Przedpełski
29

PARTNERZY

kibic-zuzla logozuzlowefotki-logo
WszystkoCzarne blog

Pomóż kontuzjowanym

KamilCieślar
DW43